دولت سیزدهم و وعده های متناقض

️یادداشت دکتر صدیقه ببران استاد علوم ارتباطات و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی در روزنامه جهان صنعت

ماجرای افزایش قیمت اینترنت که اساسا به دلیل افزایش ترافیک بین‌المللی ضرورت دارد، یک بحث مهم و غیرقابل انکار است. نکته‌ای که در اینجا مطرح است، وعده‌های ضد‌و‌نقیضی است که دولت سیزدهم داده بود. اولین وعده در کمپین‌های انتخاباتی بر این بوده  که قرار است برای اقشار کم‌درآمد اینترنت رایگان ارائه شود. بحث دوم این است که به دلیل اینکه تمام مشاغل ما در حوزه سایبری قرار دارند، قرار بر این بوده که در این حوزه بالاترین سرعت و کیفیت را داشته باشیم. نکته بعدی که باز هم تناقض دارد این است که وزیر ارتباطات بارها گفته که فعلا برنامه‌ای برای گران ‌شدن بسته‌های اینترنتی نداریم. بعد از آن دوباره وزیر ارتباطات عنوان کرد که کیفیت اینترنت خط قرمز ما است، اما وضعیت به‌گونه‌ای است که کاربران از کیفیت اینترنت به شدت ناراضی هستند. همچنین آقای وزیر اشاره می‌کند که اپراتورها به دنبال توسعه تجهیزات و افزایش کیفیت اینترنت می‌خواهند تعرفه را افزایش دهند و موافقت وزیر ارتباطات با افزایش ۳۰ درصدی قیمت اینترنت منوط به این است که کیفیت اینترنت بهبود پیدا کند. بنابراین اگر به تمام این موارد یک نگاه عمومی داشته باشیم درخواهیم یافت که با وجود این تعداد تناقض، میزان اعتماد مردم به حوزه عملکرد دولت به ویژه در امر ارتباطات و دسترسی آزاد به اطلاعات دچار نزول شده است.

از طرفی این ماجرا همزمان با این است که امنیت سایبری هم در وضعیت مناسبی قرار ندارد. یکی از کیفیت‌هایی که در بحث حوزه سایبری مورد نظر است، امنیت سایبری است. آخرین موردی که دچار حملات سایبری قرار گرفته و با عموم مردم سروکار داشته، هک «اسنپ‌فود» است که مورد تایید هم قرار گرفته است. این موضوع مردم را به شدت نگران کرده و این سوال پیش آمده که چه اتفاقی برای اطلاعات کاربران افتاده است؟ بنابراین در این حوزه کیفیتی افزایش پیدا نکرده است.

بسیاری از مردم معتقدند که اپراتورها افزایش ۳۰ درصدی بسته‌های اینترنتی را رعایت نکرد‌ه‌اند و قیمت‌ها بالاتر از نرخی است که اعلام شده است و ادعای دولت، ادعای درستی نیست. بنابراین بسیاری از کاربران با این داستان مشکل دارند که حقوق کاربر در این حوزه مورد توجه قرار نگرفته است. حداقل این اتفاق باید از بُعد اطلاع‌رسانی هم از ابتدا رخ می‌داد و برای مردم توجیه می‌شد که به چه علت این گرانی انجام شده است. علاوه ‌بر ‌این اینترنت نه‌تنها برای اقشار کم‌درآمد رایگان نشده، بلکه با چنین افزایش قیمتی، دسترسی آنها به اینترنت قطع خواهد شد.

نکته‌ دیگری که حائزاهمیت است این است که فقط بحث افزایش تعرفه‌های اینترنت نیست، بلکه فیلترینگی که در جامعه وجود دارد مردم را وادار به خرید فیلترشکن‌ها کرده است. براساس نظر یکی از نمایندگان مجلس حدود ۷ درصد از درآمد مردم صرف خرید اینترنت می‌شود؛ این عدد قابل ملاحظه‌ای است که مردم برای استفاده از اینترنت باید هزینه کنند. به نظر می‌رسد این وضعیت چندان عادلانه نیست به این دلیل که نه‌تنها حقوق‌ها و درآمد‌ها افزایش پیدا نکرده، بلکه رونقی هم در کسب‌وکارها ایجاد نشده است. در همه کشورها سالانه افزایش قیمتی وجود دارد، اما همراه با افزایش قیمت، شاهد افزایش کیفیت‌ها هم هستیم. سوال دیگر این است که آیا افزایش تعرفه‌ها همگام با آن چیزی است که در عرصه بین‌المللی اتفاق افتاده است؟ در بسیاری کشورها هزینه اینترنت به شدت پایین است و در بعضی کشورها حتی رایگان است. نکته دیگر این است که آیا به بهبود زیرساخت‌ها توجه شده است؟ قاعده بر این است که اگر هم بهبودی در زیرساخت‌ها وجود داشته باشد باز هم باید قیمت تعرفه‌ها را برای حمایت از مردم کاهش داد. آیا این کاهش قیمت اتفاق افتاده است؟

در نهایت به نظر می‌رسد اپراتورهای مختلف که به‌نوعی زیرمجموعه‌های این سیستم هستند اولین کاری که باید قبل از هرگونه افزایش تعرفه داشته باشند، بهبود کیفیت خدمات است و تا زمانی که این بهبود انجام نشود، دولت باید در برابر افزایش قیمت ایستادگی کند.